محققان به این نتیجه رسیده اند که انسان‌ها کسانی را ترجیح می‌دهد که از لهجه، آهنگ صدا و لحن مشابه خود آنها برخوردارند.
پژوهش قبلی بر چگونگی زنانه یا مردانه بنظر رسیدن صداها تمرکز داشت. بنظر می‌رسید که مردهای دارای صدای بمتر و زنان با تن صدای زیرتر جذابتر بنظر می‌رسند چرا که نشان‌دهنده جثه بزرگتر یا کوچکتر بودند. اما پژوهش جدید که توسط یک کارشناس زبانشناس کانادایی انجام شده، نشان می‌دهد که مکانیزم پیچیده‌تری وجود دارد.

دکتر مولی بابل اظهار کرد: صدا یک ابزار منعطف جالب است که ما برای ساخت هویت خود از آن استفاده می‌کنیم. چیزهای بسیار کمی در صدای ما غیرقابل تغییر هستند از این رو حس می‌کنیم که ترجیحات ما بیشتر از شکل و اندازه یک فرد است. وی صدای 30 داوطلب را ضبط کرده و از هر کدام خواست تا درصد جذابیت دیگران را از یک تا 9 رتبه‌بندی کنند. هر کدام از شرکت‌کنندگان از غرب آمریکا و با لهجه‌های مشابه بودند. دکتر بابل دریافت که آنچه در نظر مردم به عنوان جذابیت محسوب می‌شود، این بود که افراد تا چه میزان مانند یک مرد یا زن عادی از جامعه خودشان بنظر می‌رسیدند.

به گفته وی، افراد مورد ارزیابی همه از یک گروه گویشی بودند اما این گویش را در درجه‌های متفاوت نمایش دادند. بابل افزود: ارزیابی‌های انجام شده توسط افراد شامل این امر بود که برای مثال آیا این فرد صدایی شبیه افراد ساکن جامعه شمال کالیفرنیا دارد یا خیر. شرکت‌کنندگان بیشتر به صداهای زنانه‌ای جذب می‌شدند که صدای «او» را بیشتر در جلوی دهان می‌کشیدند. این نوع گویش، مشخصه افراد ساکن کالیفرنیا است. این زبانشناس همچنین دریافت که صداهای «با روح» در زنان، جذابتر تلقی می‌شد. این صدا که با تارهای صوتی جوانتر لاغرتر ایجاد می‌شود، نشان‌دهنده جوانی و سلامت بود. صدای خش‌دار مانند صدای فردی که سرما خورده، خسته یا سیگاری است، جذابیت کمتری در میان افراد داشت.

شرکت‌کنندگان مردانی را ترجیح می‌دادند که با متوسط طول کلمه کوتاه و صدای بمتر صحبت می‌کردند. اگرچه دکتر بابل تاکید کرد که یافته‌های وی به این معنی نیست که افراد به سمت گویشهای متفاوت جذب نمی‌شوند.